“Kıraat-ı seb’a” (yedi kıraat) denen kıraat vecihlerine yol açan Kur’ân-ı Kerim’in indiği yedi harfi (lehçe) konu alan bu önemli kitap, aşağıdaki meseleleri ele alır:

• Yedi lengüistik okuma tarzını temsil ettiği sonucuna vardığı Kur’ân'ın yedi harfte inzali.

• Kur’ân-ı Kerim'in Hz. Peygamber’in zamanında tedvini ve Ashabın hafızalarında ve aynı zamanda Hz. Ebubekir ve Osman zamanlarında derlenerek yazılı olarak muhafazası.

• Kur’ân'ın tamlığını ve güvenilirliğini ve hiçbir ayetin eksik olmadığını veya nesh-i tilavet tarafından hükümlü veya hükümsüz olarak okunup nesh edilmediğini gösterecek nesih meselesi.

• Osman mushafları ve yedi harfle münasebeti.

• Kur’ân'ın dili ve onun Arap lehçelerinden birini mi, birkaçını mı, yoksa tamamını mı kapsadığı.

• Kıratın menşei ve kabul edilen kıraatlerin şartları.

• İhtiyâr (yedi kıraatten birinin tercihi) ve bir kıraati seçen Kurra'nın tâbi olduğu kurallar.