İçinde yaşadığımız tabiat, çiçeklerle süslüdür. Onbinlerce çeşiti ile çiçekler, şekilleri, renkleri, kokuları ve biçimleriyle gündelik hayatımızın her aşamasında bizimledir. Tıptan gıdaya, insan isimlerinden giysi motiflerine, ağaç işlemesinden taş işçiliğine, iktisadi hayattan sembolik dile, ebrudan cilt sanatına kadar her yerde onlarla karşılaşırız. Dünya, çiçeklerle güzel ve dünyayı güzelleştirmenin en pratik yöntemlerinden biri, çiçekleri gündem kılmaktır. Peygamberimizi (as) ‘gül’ motifi ile anımsayan, tarihinde ‘lâle’yi bir devre ad olarak koyan, Yunus Emre gibi çiçeklerle konuşan, edebiyatını güllerle ve çiçeklerle donatan bir medeniyetin mensuplarıyız. Bununla birlikte elimizde çiçeklere dair arzu edilir seviyede çalışma henüz mevcut değil. Çiçeklerin Öyküsü ismini verdiğimiz bu güldeste, sözü edilen yolda mütevazı bir katkıdır. Hayatı anlamlı kılmanın bir yolu da Yunus misali çiçeklere nazar eylemektir.

Ey aşk eri aç gözünü,

Yeryüzüne eyle nazar.

Gör bu latif çiçekleri,

Bezenüben geldi geçer.