Gherardo Nerucci’nin 1868 yılında kayıt altına almaya başladığı İtalyan halk masalları Toskana bölgesinde yer alan Pistoia’ya bağlı Montale’de  yaşayan kaynak kişilerden derlenip 1880 yılında yayımlanmış. Nerucci’nin bu çalışması, daha sonra her bölgeden geleneksel İtalyan masallarını derleyip 1956 yılında İtalyan Masalları adıyla yayımlayan Italo Calvino’nun kullandığı kaynak eserlerden biri ve ilk kez Türkçeye çevrildi.

Halkın yaşama algısını, gelenek ve alışkanlıklarını, ahlak anlayışını, hayallerini, korkularını yansıtan ve sözlü kültürün taşıyıcısı olan ve hangi memlekette anlatılırsa anlatılsın birbiriyle kardeş olan, şaşırtıcı benzerlikler taşıyan masallar folklorun da önemli bir parçası. İtalyan Masalları’nda çok aşina olunan ™Ali Baba ve Kırk Haramiler,∫ ™Pamuk Prenses ve Yedi Cüceler∫ gibi kimi masallarla ortak izleklere sahip farklı masallar mevcut.
Bu kitapta lehçeden kaynaklanan zenginlik, Türkçenin dil zenginliğinden yararlanarak ve yer yer uyarlamalarla verilmeye çalışıldı. Montale yöresinden derlenmiş altmış masalın yer aldığı, Buket Topakoğlu’nun resimleriyle eşlik ettiği İtalyan Halk Masalları hem akademisyenler hem de meraklısı için önemli bir kaynak