Ben doğduktan bir yıl sonra taşınmış annemle babam. 
Adı gibi kendi de çıkmaz bu sokağa.
“Araba, motosiklet hiç girmez” demişler. Sokakta gönlümce oynayabileyim istemişler. [...]

Annemin çocukluğu Çiçekli Dağ Sokağı’nda geçmiş. Hem çok çiçekli bir sokakmış hem de dağ kadar dikmiş. Kollarını açıp sokağın başından yokuş aşağı koşarmış. Sanki bir kuş gibi süzülüp çiçeklerin arasından uçarmış.
Nasıl büyüdüğümüz, yaşadığımız sokaklarla da belirlenir.

Evimizin şenlik bahçesidir sokaklar.

Doğan Gündüz’ün yazdığı Bizim Çıkmaz Sokağımız’a Özge Tığlı Taşlı resimleriyle eşlik ediyor.